Burgemeester Baltus Koker was in 1903 al bezig met oeververbindingen tussen Rotterdam, Schieland en de Krimpenerwaard.
Koker vindt het machtig interessant om mee te denken over oplossingen, misschien had hij die ook zelf wel bedacht. Een brug voor trein- en wegverkeer met Sliedrecht was ook in beeld. Uiteindelijk kwam er van alle plannen weinig terecht.
Frank Druijff gebruikte het materiaal dat ik ondermeer Archief Waterland in Purmerend had opgedoken, om er een artikel over te schrijven in Van Yssel tot IJssel van de Historische Kring Krimpen aan den IJssel.
In het Waterland Archief in Purmerend vond ik op 11 januari 2024 de bouwtekening die Koker in 1906 via de directeur van Fugro door de uitvinder ingenieur Ferdinand Arnodin (1845-1924) uit Châteauneuf-sur-Loire* had laten maken, vergezeld van een offerte en een marketingverhaal met foto’s van andere transbordeurs. Bouwkosten slechts een kwart miljoen in guldens, omgerekend naar euro’s anno nu tussen de 20 en 40 miljoen.
De ingekleurde bouwtekening was in redelijke slechte staat. Gelukkig wilde de Purmerendse archiefdienst hem restaureren toen ik op het belang van het behoud van dit document had gewezen. Daarna heeft het Archief Waterland de tekening op hoge resolutie laten digitaliseren, zodat we er gebruik van konden maken in het zomernummer. Waarvoor dank.
Dit en meer over de verkeersverbindingen die Baltus Koker begin 20e eeuw wilde realiseren staat in het zomernummer 2024 van Van Yssel tot IJssel van HKK.
Dat de bouw destijds niet heeft plaatsgevonden zal niemand verbazen, maar het idee lag er toen al. Het Rotterdamsch Nieuwblad wijdde er een hele pagina aan destijds.
Toeval bestaat niet
Toen Fiet en ik in juni 2022 vanuit het zuiden door Frankrijk richting huis reden, zagen we bij de oversteek van de Charente tussen Rochefort en Martrou een vreemde metaalconstructie over de rivier naast de snelweg. Fiet wilde dat van dichterbij bekijken. Het bleek de Pont Transbordeur van Matrou te zijn. Her er bovenstaande foto van gemaakt.
Inmiddels is het een rijksmonument dat in 1899 en 1900 door Arnodin werd gebouwd om verkeer over te zetten in een grote bak. Dit hangt aan een wagonnetje dat heen en weer wordt getrokken op de hoge draagconstructie met een kabel. Doet qua stijl een beetje denken aan de Rotterdams Hef met het opgetakelde brugdeel.
Dit belemmert de scheepvaart niet en heeft geen last van stromingen of getijverschillen. Tot 1967 in gebruik voor het echie, nu, na restauratie, een toeristische attractie van jewelste.
Het laatste exemplaar van zijn soort.
Zo'n relatief lichte oeververbinding leek me ideaal voor de Hollandsche IJssel. Geen last van getijden, geen ingrijpende infrastructuurweiziging op de oevers en de scheepvaart wordt niet gehinderd. Ik heb dat in Hollandsche IJssel verdient erfgoedlijn genoemd als een bruikbaar en goedkoop alternatief voor langzaamverkeer in de Algeracorridor. Dit werd echter niet opgepakt.
Wat schetst mijn verbazing toen ik ontdekte dat Baltus Koker hetzelfde idee had laten uitwerken in 1906.
Reactie plaatsen
Reacties